Starość. Jak ocean. Sterylizuje wszystko, co w nią wpada.
Dziennik 1977-1989, Sándor Márai
Jak ocean
Najnowsze wpisy
- Mickiewiczowskie Dziady pod willą na Żoliborzu
- [***] wiersz Justyny Bargielskiej
- Szwarce chasene
- Mit Syzyfa
- Wiktor Woroszylski - Państwa faszystowskie
- Esej dla Kasandry - Jerzy Stempowski
- Wojciech Karpiński - 120 dni KULTURY
- Jestem Minotaurem, czasem Łajką
- Oko starca
- Gramatyka
- Szum
- Nietknięte przez język
- Dialog
- De senectute
- Której istoty nie znamy...
- Jak ocean
- Mgliste i obojętne
- Marek Hłasko - Cmentarze
- Cud Jeleńskiego
- 'Nie mam wątpliwości, że takie rozwiązania to obca ideologia'
Łzy i uczty
Nie ozdrowieję płacząc ani też, jeśli biesiadom
Oddam się i zabawom, pogorszy się mój ból.
Fragment z zaginionych wierszy Archilocha
Szum
Mówią, że gdy się starzejesz, bliscy zmarli zaczynają coraz częściej z tobą rozmawiać. Tracimy dźwięki świata, aby móc wyraźniej usłyszeć - bez przeszkody w postaci innych dźwięków i innych głosów. Na razie nadal słyszę jedynie szum.
Georgi Gospodinow, Fizyka smutku
Wydawnictwo Literackie, 2018
Do zajazdu przybyli...
01528135
Dzisiaj
Wczoraj
W tym tygodniu
W ubiegłym tygodniu
W tym miesiącu
W ubiegłym miesiącu
Wszystkie wizyty
318
1024
3724
1516210
2698
35950
1528135
Your IP: 18.213.192.104
2020-12-03 10:03
Odwiedza nas 29 gości oraz 0 użytkowników.