Marek Hłasko - Cmentarze
Jeleński podziwiał „Kulturę”, ale był zdania, że Giedroyc nie powinien czynnie angażować się w politykę. Tymczasem Redaktor uważał się za poważnego gracza na politycznej scenie. Kiedy w 1959 roku „Twórczość” rozpisała konkurs na utwór literacki dotyczący milicji i służb bezpieczeństwa, „Kultura” ogłosiła kontrkonkurs, dla tych, którzy zetknęli się osobiście z MO i UB. Oburzony Czesław Miłosz pisał, że znęcanie się nad ludźmi nie powinno być przedmiotem literackiej zabawy, „Kultura” nie może się zniżać do takiego poziomu. Z kolei Iwaszkiewicz nie zasługuje na potępienie jako „niemal agent UB”. Jeleński był podobnego zdania: „Kultura” nie powinna atakować „Twórczości”, która jest najlepszym pismem literackim w Polsce. Mieroszewski tłumaczył Giedroyciowi: „Jeleński i Miłosz uważają, że «Kultura» nie ma co się bawić w politykę - tylko współpracować i pomagać. Im nasza pozycja byłaby bardziej dwuznaczna, mętna, niewyjaśniona - tym szykany przeciwko nam byłyby mniejsze i tym mielibyśmy większe możliwości w wysyłce książek, pism zachodnich etc. To jest ich punkt widzenia. W myśl tej filozofii należy unikać każdego zadrażnienia”.
Cud Jeleńskiego
Gombrowicz doskonale rozumiał, że „cud Jeleńskiego” to coś więcej niż połączenie wrażliwości i lotnej inteligencji: „Wykorzystuje wszystkie atuty swojej sytuacji paryskiej i rosnącego osobistego prestiżu, żeby mnie popchnąć”. Zadziwiające, jak celny portret Jeleńskiego stworzył Gombrowicz w okresie, kiedy jeszcze osobiście się nie znali: „Nie uważam za dziwne, że on z taką łatwością wchłania i przyswaja sobie moją łatwość... on cały jest łatwy, nie piętrzy się, jak rzeka na przeszkodzie, płynie wartko w tajnym porozumieniu ze swoim łożyskiem, nie druzgocze, przenika, przecieka, modeluje się wedle przeszkód... on nieomal tańczy z trudnościami. Otóż ja po trosze też jestem tancerzem i mnie ta perwersja (żeby «łatwo» podejść do tego, co «trudne») jest bardzo właściwa, mniemam, że to jeden z fundamentów mego literackiego uzdolnienia.
'Nie mam wątpliwości, że takie rozwiązania to obca ideologia'
"Faszyzujący tygodnik „Prosto z Mostu” rozpęta w styczniu 1939 roku nagonkę na homoseksualistów „ze sfer literackich”. Hitlerowski wzorzec przeziera spomiędzy postulatów penalizacji, izolacji i społecznej likwidacji „degeneratów”. Etiologię „wynaturzenia” Alfred Łaszowski wykłada na rasistowską nutę. Ten krytyk literacki, tropiciel „pierwiastków obcych” w polskiej kulturze i zwolennik ich „wyplenienia”, zasłynął w 1937 roku wnioskiem o paragraf aryjski dla członków PEN Clubu w Warszawie. Przez jego usta „społeczeństwo” domaga się usunięcia „Żyda” Słonimskiego z zarządu tej organizacji. Błysnął również pryncypialną wiernością ideologii ONR-u, gdy w imię czystości rasowej zerwał zaręczyny z córką poety Bolesława Leśmiana, jednocześnie proponując jej romans.
Czytaj więcej: 'Nie mam wątpliwości, że takie rozwiązania to obca ideologia'
50 to mniej, niż wszystko
Gdzieś końcem lat 90-tych ubiegłego wieku, zupełnym przypadkiem, na dziś dzień już nie do określenia i przypomnienia sobie, w jakich okolicznościach, chociaż musiały być one związane z radosnym, nocnym życiem studenckim, trafić mi musiały na oczy wiersze Różyckiego. Zapewne było to w pokoju akademika u koleżanek polonistek, gdzie czytanie tekstów zakrapialiśmy obficie i do syta. W naszym, przyrodniczym pokoju, królowała matematyka, fizyka, chemia i biologia o sporym ciężarze gatunkowym, a innej literatury, poza tematyczną, nie uświadczyłby nikt. Na takie bujania między sobą, a muzą, czasu nie było. A jednak!
Radio Nowy Świat
Radio Nowy Świat nadaje! https://nowyswiat.online/
Byli redaktorzy radiowej trójki, już w czerwcu siłą społeczeństwa obywatelskiego wracają na antenę powstającego Radia "Nowy Świat". Dorzuć swoją cegiełkę miesięcznego abonamentu na utrzymanie powstającej, PUBLICZNEJ rozgłośni radiowej. Chociaż na jej antenie nie wybrzmiał, jak dotąd, żaden dźwięk, społeczni patroni zadeklarowali i wpłacili na konto twórców już ponad milion złotych, przy łącznym miesięcznym poziomie finansowania rozgłośni deklarowanym i opłacanym przez patronów na poziomie ponad 600 tyś. złotych miesięcznie. Suma zebranych środków wciąż rośnie. Nie bez kozery nazwałem powstającą stację radiową PUBLICZNĄ - powstaje z wolnych i dobrowolnie płaconych datków: od ludzi, dla ludzi, przez ludzi. Havlowska SIŁA BEZSILNYCH w działaniu. Dołącz się i ty: https://patronite.pl/radionowyswiat
Najnowsze wpisy
- DZIADY CZĘŚCI III USTĘP [wprowadzenie]
- DZIADY CZĘŚCI III USTĘP
- Mickiewiczowskie Dziady pod willą na Żoliborzu
- [***] wiersz Justyny Bargielskiej
- Szwarce chasene
- Mit Syzyfa
- Wiktor Woroszylski - Państwa faszystowskie
- Esej dla Kasandry - Jerzy Stempowski
- Wojciech Karpiński - 120 dni KULTURY
- Jestem Minotaurem, czasem Łajką
- Oko starca
- Gramatyka
- Szum
- Nietknięte przez język
- Dialog
- De senectute
- Której istoty nie znamy...
- Jak ocean
- Mgliste i obojętne
- Marek Hłasko - Cmentarze
W-żyć czas w siebie
Prawdziwym zadaniem jest nie prze-żyć czas, lecz w-żyć czas w siebie.
Dziennik 1943-1948, Sándor Márai
Postawa duchowa
Pozwólcie jednak: nie ma postawy duchowej, która by, doprowadzona do ostateczności i konsekwentna, nie była godna poważania. Może istnieć siła w słabości, stanowczość w chwiejności, konsekwencja w niekonsekwencji, a także wielkość w małości. Odważne tchórzostwo, miękkość ostra jak stal, atakująca ucieczka.
Dziennik 1959-1969, Witold Gombrowicz
Wydawnictwo Literackie, Kraków 2013
Do zajazdu przybyli...
Odwiedza nas 42 gości oraz 0 użytkowników.